zondag 12 mei 2013

Luchtschepen & boomkastelen

Ik ken een jongen, die werelden maakte.
Luchtschepen en boomkastelen.
Die plots ontstonden als hij er om vroeg
Zodat hij er in kon gaan spelen.

Soms op jungle avontuur.
Of op ruimtereis als astronaut.
Kapitein van een onderzeeër,
ontdekker van een stad van goud

Het was geen magie en ook gek was hij niet.
Maar een dromer zoals je ze zelden nog ziet.
Toch, zo blij als hij was in die wereld van hem,

was hij daar soms ook een beetje alleen.
Want een beleving is pas dubbel zo mooi,
als het gedeeld wordt met iedereen.

Dus hij pakte zijn pen en hij schreef en hij schreef
Hij schreef in zijn bed en zelfs in de klas
Hij schreef en hij schreef en hij schreef maar door
totdat er geen blaadje meer over was.

Zijn familie en vrienden vonden het mooi .
Gaven applaus en zeiden het voort.
Al snel was de hele straat zijn publiek.
En de mensen die spraken: zeg heb je gehoord…?

Iedereen kwam en iedereen luisterde.
Naar de jongen die met woorden kon spelen.
En iedereen klom, als hij begon
in zijn luchtschepen en boomkastelen.

Fijn dat hij het vond, nu hij het kon delen,
en hij voelde zich soms zelfs een beetje beroemd.
Hij was een dromer en doet dat nog steeds.
maar hij wordt door de mensen ‘een dichter’ genoemd.

(vrij werk, voor tekstanalyse met groep 8)