zondag 12 mei 2013

Knars en tuimel

Dat ik weet wat ze nu doet
en ik mijn zegen gaf
Terwijl zelfs de koffie
twijfels had
om die zoetheid niet te klemmen
tussen beide vingertoppen
Het roerde me
meer dan ik toe durfde te geven
hen heb wijs gemaakt
mijzelf

Ik was in een rol
Knarste en tuimelde de dag door
als een kubus op een grindpad
Wierp blikken over mijn
hoekige schouders
naar ronde zomerdagen
Blonde heupen
die je niets anders dan
vergeven kan

(vrij werk)