Haar roepen is een ruisen,
een signaal dat frequent door mijn golflengte rimpelt.
Tijdens het koken of vlak voor het slapen
beweegt er vanuit de hoek van mijn kamer
een muur van water naar mij toe.
Alsof iemand wappert met een tapijt
gemaakt van vloeibaar glas.
Ik hap mijn longen vol voordat
de golf op mijn hoofd breekt.
Ik tuimel door het duister.
Zoek mijn weg naar boven.
Haar roepen is een ruisen.
Gehoor zal ik geven,
Stil zitten zou enkel een zwijgen naar het zelf zijn.
Een blik op de voorspelling en bevestiging is daar.
Wetsuit, tas, plank, alles is klaar.
Wekker gezet op half 7.
Gaan als ze staan, ze komen er aan!
Ze komen er aan en gehoor zal ik geven.
(vrij werk)
