Redesign me

I got stuck although I thought I had found a steady rhythm
that would perpetuate as if it was a sort of organism.
I must be out of shape.
I reached the borders of the page and instead of keep on growing
I pressed against the rigid frames of my comfort zone.
I need to be fixed

And I don’t mean stagnant or in any sort of solid state.
My Lego bricks should rearrange to something that will work.
But not just for me.
My solitary path across this empty space is linear
I look aside to see that you are moving perpendicular

Draw yourself towards me, I need connectivity.
Will you please reconstruct? Let’s redesign me.
For it is you who should take the front row seat.
We take the same breath, tap from the same source.
We share our energy. Don’t waste it.

They divided our labour, but we are no devices
We are one organism, so shift my paradigms
and broaden my perspective, re-organize me.
Can someone please pick me up and redesign me



Gedicht ter afsluiting van het Symposium 'Redesiging business'
In opdracht van de Willem De Koonining Academie.
Klik hier voor een video van de voordracht.

De verhalenmachine

Een dubbelportret voor het project 'You win some you lose some'.

"Lennart is een jonge ambitieuze Rotterdammer. Hij sport fanatiek, schrijft gedichten, korte verhalen en organiseert van alles met woord en muziek in de stad. Lennart deelt zijn poëzie het liefst door zelf voor te dragen. Hij startte ooit met voordragen op straat in Australië, in een hem onbekend land voor een onbekend publiek. En hij zoekt nog steeds naar die momenten, waar je jezelf confronteert, leert en ontwikkelt..

Jan is aan een nieuw leven begonnen. Hij heeft altijd een schrijfblok bij zich en springt van zijn fiets om elk nieuw idee dat in hem op komt op te schrijven. Zijn teksten zijn zelf- en maatschappijkritisch. Het schrijven helpt Jan om een streep onder zijn verleden te zetten. Het liefst zou hij nog meer met zijn nieuw gevonden passie gaan doen…

Jan en Lennart wisselden tekst en ervaring uit, droegen eigen verhalen aan elkaar voor. Juist omdat het zo moeilijk is om je echt in een ander te verplaatsen, stapten ze letterlijk in elkaars huis, schoenen en woorden."

Bekijk de voordrachten op de site van Rotterdams Geluk