zondag 12 mei 2013

De nederlaag

‘Mijn hart is een vesting!’
Riep je over de kantelen.
Het bleek een citadel
compleet met catacomben.
Stil, waren de wateren in jouw grachten.
Stil, maar het diepst van allen
waarin ik heb gezwommen.
Met vele lange slagen.

Er klonk trompetgeschal aan de bosrand
‘Dit is bekend terrein’ sprak ik,
Over het glooiend landschap turend.
Onbezonnen dwaas.
Weinig wist ik toen nog
van mijn vallen voor jouw muren
van mijn vallen voor jou.
Nu steek ik schril tegen het slagveld af
Met witte wapperende vlag.
‘Ik heb U hoog in het vaandel dame’
Ze sprak:‘Ik wimpel U af’

(vrij werk)